Początek rasy sięga czasów starożytnych. Jej historia jest długa i tak naprawdę nie do końca jasna. Najprawdopodobniej pierwsze psy w typie collie przybyły do Irlandii z Europy między V a I wiekiem p.n.e. , z plemionami Celtów, którzy zaczęli się tam osiedlać. Jedno z tych plemion przeniosło się na Zachodnie Wyspy Szkocji, gdzie ich psy okazały się niezastąpione przy pracy na mniej przystępnych obszarach, skąd zawędrowały na górzyste tereny Walii.

Pasterstwo to jedno z najstarszych i podstawowych zajęć hodowlanych wykonywanych przez ludzi. Początkowo pasterze sami zajmowali się wypasem zwierząt. Jednak szybko okazało się, że nie są wystarczająco wytrzymali. Zaczęli zatem wykorzystywać do pomocy psy.

Wielka Brytania przez lata stawała się krajem pasterzy dzięki dużej ilości terenów zielonych i odpowiedniego klimatu. Popularność owiec rosła przez wiele lata, które były ważne dla ludzi ze względu na mięso, skórę i wełnę. Zwiększająca się liczba pojawiających się stad tych zwierząt wpływała na zapotrzebowanie na psy zaganiające, zwane owczarkami. Psy te przez lata zmieniały się, dopasowywały swą szatę i ciało do terenów, na których pracowały i klimatu, z którym musiały się zmagać. Stawały się coraz drobniejsze, a zarazem zwinniejsze, bardziej wytrzymałe i inteligentniejsze. Przy kojarzeniu liczyły się takie cechy jak zwinność, szybkość uczenia się i doskonała współpraca z człowiekiem. Wygląd nie był ważny, pasterzom zależało, aby pies miał instynkt pasterski i nie miał skłonności do polowań. Dzięki takim kryteriom i dobrym kojarzeniom stworzono rasę psów, która wypasała owce w krainie leżącej pomiędzy Anglią a Szkocją – Border Country. Border w języku angielskim znaczy “granica”, natomiast „collie” oznacza “użyteczny przedmiot”. Stąd nazwa rasy ma swoje uzasadnienie.

Budek Ewelina, Border Collie, Warszawa oraz www.borderek.net.